สวัสดีปีใหม่ 2555

เขียนบล็อกมานับสิบปี หากย้อนไปดูแล้ว จะมีเขียนตอนปีใหม่น้อยมาก ยิ่งช่วงหลังๆ รู้สึกว่าการตั้งเป้าสารพัดนั้น มันเต็มไปด้วยถ้อยคำ สู้ทำให้ปรากฏดีกว่า เลยยิ่งไม่ค่อยได้เขียน

แต่เมื่ออ่านที่แอนเขียน บันทึกพร้อมหัวข้อ มาเรียบร้อย ก็เลยอยากจะเขียนกับเค้ามั่ง ลอกเลยละกันนะ 🙂

งาน

ปี 2010 นับเป็นปีที่เป็นคนทำงานอิสระเต็มตัว แม้ทำงาน ไทเกอร์ ไอเดีย /งาน ไวไวซอฟท์ ไปด้วย แต่ก็อยู่ต่างจังหวัดเป็นหลัก ทำให้วิถีชีวิตค่อนข้างสงบสุข แต่พอต้นปี 2011 คุณอาร์ทและเนยชวนมาร่วมสร้าง บริษัทสามย่าน ด้วยกัน ตารางเวลาเลยกระทบพอสมควร ต้องอยู่กรุงเทพฯ มากขึ้น แลกกับการได้ทำอะไรที่ลำพังคนเดียวไม่สามารถทำได้ มียอดฝีมือมาร่วมทีม รู้สึกสนุกและเห็นโอกาสในอนาคตอีกมาก

สามย่านเป็นดิจิทัล เอเจนซี ก็คือบริษัทรับทำโปรเจ็คต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับงานเว็บ/แคมเปญการตลาดออนไลน์/แอพลิเคชันบนโทรศัพท์มือถือหรือแท็บเบล็ต ทำให้ได้รับผิดชอบงานที่มีขนาดใหญ่มากขึ้น และต้องดูแลคนหลากหลายทักษะ ซึ่งโชคดีมากที่ได้ร่วมทีมกับคุณอาร์ทและเจ๊แหม่ม ที่ละเอียดละออในการดูแลคน กับได้ร่วมงานกับพี่ฐา ที่ทำให้เห็นถึงการทำงานและวิธีคิดแบบมืออาชีพ และเห็นข้อจำกัดของความเป็นฟรีแลนซ์ของตัวเองหลายประการ

ฟรีแลนซ์มักจะมองโลกในแง่ดีเกินไปและเป้าหมายน้อยเกินไป พอได้มาทำงานเอเจนซี่ที่เห็นตัวแปรจำนวนมากของธุรกิจในมือ และสร้างเป้าหมายร่วมให้เราและลูกค้าเดินไปถูกทางนั้น มีพลังในการสร้างงานที่ยิ่งใหญ่ได้มากกว่า

ส่วนงานของไทเกอร์ ไอเดีย ก็ค่อนข้างอยู่ตัวมาก ทีมงานน้อยเลยคล่องตัวและเฮฮาปาร์ตี้ได้ง่าย ใช้เครื่องมือชื่อ Trello.com ในการประสานงาน ก็ลดเวลาประชุมได้มากจริงๆ,​ งานของไวไวซอฟท์ ก็ถือว่าลงตัว เพราะจ๋งเองก็เก็บ Requirement มาอย่างเรียบร้อยและเป็นระบบ เมื่อรวมกับเครื่องมือ asana.com ก็เลยคุยงานกันได้ดีมากๆ

ถ้าจะยุ่งยากก็คงเพราะปีนี้มีโปรเจ็คอีกล้านแปดในหัว ต้องจัดลำดับและโฟกัสให้ดีกว่านี้

เงิน

ปลายปีที่ผ่านมายื่นกู้ซื้อบ้านพร้อมที่ดิน 3 ไร่ในปายไปไม่ผ่านเพราะไม่ได้วางแผนเลย ทำให้ปีนี้ต้องดูเรื่องเงินและการเดินบัญชีใหม่ คิดว่าปีหน้าคงได้ยื่นกู้ผ่านได้ กับได้ไปปารีสเพื่อฮันนีมูน 1.0 กับภรรยาซักที (ที่ผ่านมาเธอนับเป็นฮันนีมูน 0.5, 0.6, … เพราะถ้าไม่ใช่ปารีสเธอยังไม่ถึอว่าเป็นฮันนีมูนจริงๆ :D) กับปีนี้ก็เริ่มวางแผนพอร์ทหุ้นกับเค้าบ้างละ เพราะเป็นทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวเลยเชียว

ความหวัง

ความหวังที่น่าจะใกล้สุดและเป็นไปได้มากที่สุดคือ ปีนี้จะพยายามลงกรุงเทพฯ ให้ได้แค่เดือนละสัปดาห์ (ลงกรุงเทพฯ ทุกวันอังคารแรกของเดือน กลับปายวันพุธสัปดาห์ถัดไป) ที่เหลือจะอยู่ปายตลอด เพราะรื่นรมย์และมีพลังในการดำเนินชีวิตมากกว่า

ความหวังอีกอย่างคือ ผลักดันของที่เคยคิดอยากทำเพื่อสังคม/การกุศล ให้กลายเป็นธุรกิจ เพราะในที่สุด ก็รู้สึกว่างานอาสานั้นไม่ยั่งยืน บิดเบือนกลไกตลาด และความรู้สึกว่าตนเองได้ทำความดีมากกว่าคนอื่นนั้น เป็นอีโก้ที่ทำลายสังคม

ตอนนี้มีทรรศนคติว่า ถ้าเราเก่งจริง เราควรต้องทำมันเป็นธุรกิจที่แข่งขันเสรีได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ทำเป็นงานอดิเรกงูๆ ปลาๆ ไปซะ ไม่ต้องอวดอ้าง เพราะความดีไม่ใช่ข้ออ้างของความไร้ประสิทธิภาพ

อนาคต

ลอกเองก็งงเอง ความหวังกับอนาคตมันต่างกันยังไงฟระ? แล้วงานกับความหวังกับอนาคตล่ะ? ก็ในเมื่อมีความหวังแล้ว ก็ทำให้เป็นงานสิ แล้วจะได้อนาคตอย่างที่หวัง? เอ หรือต่อมของมนุษย์เงินเดือนผมสูญหายถาวรไปแล้วฟระเนี่ย ก็ในเมื่อเรารักในงานที่ทำอยู่แล้ว ทั้งหมดมันก็เป็นเรื่องเดียวกันนี่นา? >_<

ขอเพิ่มบันทึกข้อคิดที่ได้ระหว่างทาง อย่างที่ผมชอบบันทึกละกันนะ

ข้อคิดในปี 2554

  1. การทำดีโดยไม่มีแผนธุรกิจมารองรับ ผลสุดท้ายโดยมากจะเป็นแค่การติดดี และอวดดี
  2. ทุนขนาดใหญ่ มักจะเป็นทุนกักขฬะไร้น้ำใจจริงๆ นั่นแหละ แต่เมื่ออยู่ใต้การแข่งขันเสรี ไม่ผูกขาด พลังของทุนเหล่านี้ พัฒนาคุณภาพชีวิตได้จริงๆ สร้างและช่วยเหลือสังคมได้จริงๆ
  3. ผมและภรรยามักจะแซวกันว่า “ทำแบบนี้ เลยทำให้รักเพิ่มขึ้น” รู้สึกว่าความรักมันเพิ่มขึ้นได้เรื่อยๆ จริงๆ แฮะ
  4. เลี้ยงหมาก่อนเลี้ยงลูกนี่ดีจริงๆ เพราะผมและภรรยาต่างก็ถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน เราก็ย่อมเลี้ยงคนอื่นไม่เหมือนกัน การเลี้ยงหมาทำให้เรามาปรับวิธีการเลี้ยงให้ตรงกัน
  5. Requirement ของลูกค้านั้นไม่ได้อยู่ใน Brief แต่อยู่ใน Business Model ที่ควรจะเป็น, ก็เหมือนกับที่การสื่อสารของผู้หญิงส่วนใหญ่นั้นไม่ได้อยู่ในถ้อยคำนั่นแหละ
  6. โค้กที่สิงคโปร์อร่อยกว่าโค้กไทย, โค้กในร้าน McDonald’s อร่อยกว่าจากบริษัทไทยน้ำทิพย์, เพื่อนผู้สันทัดกรณีให้เหตุผลว่า “เพราะคอรัปชั่นในไทยมันอยู่ทุกหย่อมหญ้าไงเม่น”
  7. ถ้าไม่มี Module ที่ขายซ้ำได้ ย่อมไม่ใช่ Digital Asset ดังนั้นรับจ้างออกแบบ/เขียนโปรแกรม หรือรับจ้างไถนา ก็อยู่ในโมเดลรับจ้างเหมือนกัน (สิ่งที่สำคัญคือ Module ที่ขายซ้ำ, ไม่ใช่ว่าต้องเป็น Software as a Service หรือ Computer Software)
  8. เว็บที่ดีในปี 2555 คือเว็บที่ดูใน iPad แล้วสวย ใช้เป็นทันที
  9. ทุกสรรพสิ่งมี node, Google หา node ที่ชื่อว่า web page เจอ และสร้าง PageRank ได้แล้ว ข้าพเจ้าก็เจอ node ของข้าพเจ้าแล้ว แต่จะมีแรงทำมั้ยฟระเนี่ย >_<

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ 🙂

ความเห็น