ราวกับคลื่นลมอันสงบนิ่ง ก่อนที่พายุใหญ่กำลังจะพัดมา
และไอ้เม่นดันเอาเวลานั้น มานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ เขียนไดอารี่อ้อนหลาย
เมื่อคืนประชุมงานกัน พบว่ามีอีกกองเป็นตันที่ต้องรีบสะสาง .. โดยด่วน!!!
“Chip หายแล้วกู” – ไอ้เม่นรำพัน
แล้วพลัน กระผมก็พบกำลังใจจากทั่วสารทิศ อีเมล์ 2 พันกว่าฉบับ คนเข้าชมเว็บนับหมื่น จดหมายจากทางบ้าน บางฉบับส่งมาพร้อมตุ๊กตาหมี เขียนสั้นๆว่า “รักพี่เม่น” บางฉบับแนบเทปเพลงหมอลำ และเขียนมาว่า “ลาวสาตตตตต” และนอกจากนั้น ผมยังได้ยินเสียงจาก “เธอ”
“กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง”
ตื่นได้แล้วโว้ย ไปทำงาน
หะ หะ หะ (เธอคือนาฬิกาปลุกน่ะขอรับ)
นินทากาเลเหมือนเทสุรา เป็นเรื่องธรรมดายิ่งกว่าหายใจ
เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง (ชื่อ น.) โทรหาเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง (ชื่อ ป.) ร้องไห้ กล่าวว่าโดนแฟนขอเลิก เพื่อนชื่อ ป. บ่นกับ ไอ้เม่น
“เฮ้อ โทรมาอีกแล้วว่ะ” (จริงหรือเท็จโปรดใช้วิจารณญาณเอาเอง อิอิ)
“เศร้าเจงๆ” เพื่อนอีกคนกล่าว
“ผู้ชายคนนั้นมันเท่ห์ว่ะ บอกเลิกผู้หญิงก่อน” เพื่อนอีกคนกล่าว อยากรู้ชื่อจ่ายมา 2,000
“โถ อีนาง” เพื่อนที่อกหักอีกคนดีใจได้เพื่อน
……
“singer and single is good for you” เธอกล่าวหลังจากผมเล่นมุขตลกอินเตอร์ (โดยนึกว่า Singer มันเป็นคำเดียวกับคำว่า Single แฮ่ แฮ่)
“At least you had girlfriend” – เธอกล่าวต่อ (จริงๆไม่ใช่โว้ย – ผู้เขียน)
“Unlike me…..”
“No one besides me ”
“แหวะ ทำเป็นเศร้า” – ไอ้เม่นพยายามทำให้บรรยากาศดีขึ้น
“Very long long time”
“I’m 23 laew na…I don’t have love experience loey”
“เฮ้ย ติดเรท” – ไอ้เม่นจิตอกุศล
“Kae+, Terng…left me”
…
“Ai baa” – เธอกล่าวคำผรุสวาท
“I mean heart woy”